Αφιέρωμα : Η ιστορία του Zippo αναπτήρα.
Χιλίαδες εφευρέσεις έχουν πάρει μέρος σε μια χώρα επειδή κάποιος περαστικός βρέθηκε στο σωστό σημείο στην σωστή στιγµή. Κάτι παρόμοιο έγινε και µε τον Zippo, στην διάρκεια κάποιου χορού ένας σχετικά θα λέγαμε αποτυχηµένος άνδρας παρατήρησε κάποιον άνθρωπό που προσπαθούσε να ανάψει ένα τσιγάρο. Η παρατηρητικότητα του αυτή πολύ σύντοµα θα του άλλαζε τη ζωή του αλλά και τις συνήθειες εκατοµµυρίων καπνιστών σε όλο τον κόσµο…
O Τζορτζ Μπλέισντελ έψαχνε ένα τρόπο για να γίνει πλούσιος, µέχρι τα 37 του έτη δεν είχε πετύχει κάτι ιδιαίτερο. Όμως όλα έδειχναν ότι μπορούσαν να αλλάξουν στην διάρκεια ενός χορού σε µία µικρή πόλη της Πενσιλβάνιας το 1932, σε µία στιγμή του χρόνου εποχή όπου η Αµερική δεν είχε σταθεί μετά το οικονομικό Κραχ που είχε.
Ο Μπλέισντελ ένιωθε ψυχικά κουρασμένος από τον χορό και τις κλασικές συζητήσεις για τα θέματα της πολιτικής, κάποια στιγμή αποφάσισε να βγει έξω στο µπαλκόνι για να καπνίσει. Εκεί παρατήρησε ένα φίλο του που προσπαθούσε να ανάψει το τσιγάρο του βγάζοντας από την τσέπη έναν άσχηµο και φθηνό µπρούντζινο αναπτήρα. Στην εικόνα όχι κάποιου ιδιαίτερου σχεδίου στον αναπτήρα που είχε στα χέρια του ο καλοντυµένος φίλος του, ο Τζορτζ Μπλέισντελ παραλίγο να βάλει τα γέλια πηγαίνοντας σε εκείνον. Τότε του είπε χαριτολογώντας: «Γιατί δεν αγοράζεις έναν αναπτήρα που να σου ταιριάζει με το style σου;». Ο φίλος του ξαφνίαστηκε και του απάντησε «θα ανάψει», όµως, τα λόγια του φίλου του ήταν αυτά που θα σκεφτότανε όλο το βράδυ στο µυαλό του.
Ήταν η στιγμή που του ήρθε η ιδέα σε αυτό που χρειαζόταν η αγορά: έναν καλό διαχρονικό αναπτήρα διαρκείας. Πήγε και αγόρασε τα δικαιώµατα από έναν Αυστριακό κατασκευαστή αναπτήρων με μετακινούμενο καπάκι. Η πρώτη του προσπάθεια εισέπραξε μεγάλη αποτυχία καθώς οι πωλήσεις ήταν απαισιόδοξες, αφού δεν άναβε πάντα, αναγκάζοντας έτσι να στραφεί στην κατασκευή ενός καλύτερου αναπτήρα.
Έτρεξε λοιπόν να δημιουργήσει ένα µικρότερο αναπτήρα για να χωράει άνετα στην παλάµη, ενώ κατασκεύασε έναν σύνδεσμο για να κρατεί το ορθογώνιο καπάκι στη βάση του όταν αυτό άνοιγε, βοηθώντας έτσι τον χρήστη να τον ανοίξει µε το ένα χέρι. Ένα ακόμα στοιχείο που πρόσθεσε ήταν το προστατευτικό κάλυμµα γύρω από το φυτίλι για να µην μπορεί να σβήνει από τον αέρα. Γοητευμένος από την κατασκευή και τον σχεδιασμό του τον ονόµασε Zippο, ενθουσιασμένος από µία άλλη εφεύρεση της εποχής, το Zipper (φερµουάρ).
Ο πρώτος Zippo κατασκευάστηκε το 1932 όπου μέχρι και σήµερα βρίσκεται στο µουσείο της εταιρείας, µαζί µε το χειρόγραφο σηµείωµα του ιδρυτή. Την επόµενη χρονιά, ο αναπτήρας µίκρυνε λίγο ακόµη και η αξία του ήταν 1,95 δολάρια. Ο δηµιουργός του άρχισε να τους διαφημίζει σε καταστήματα κοσµηµατοπωλείων και καπνοπωλεία, λέγοντας στους ιδιοκτήτες τους να τους κρατήσουν αν δεν κατάφερναν να τους πουλήσουν.
Αυτό που λειτούργησε και έπαιξε σημαντικό ρόλο στις πωλήσεις ήταν η εφ’ όρου ζωής εγγύηση που παρείχε, κάτι που δεν υπήρχε από κανέναν άλλον µέχρι τότε την εποχή εκείνη. Όλοι οι αναπτήρες θα επιδιορθώνονταν χωρίς να υπάρχει καµία χρέωση στον πελάτη και θα επιστρέφονταν στον κάτοχό τους µέσα σε 48 ώρες, συνοδευόμενο και ένα σηµείωµα που έγραφε «Σας ευχαριστούµε που µας δώσατε την ευκαιρία να επιδιορθώσουµε τον αναπτήρα σας». Ωστόσο στάθηκε και μία έξυπνη πετυχημένη διαφημιστική καμπάνια που έγινε κοντά στα τέλη του ’30, η Windy, το όμορφο και διάσημο κορίτσι της Zippo, η οποία ανέδειξε την ανθεκτικότητα των Zippo κόντρα στον άνεμο.
Το 1934 έγινε η πρώτη µεγάλη παραγγελία στην εταιρεία από µια επιχείρηση που ζητούσε 500 αναπτήρες µε χαραγµένο το όνοµά της. Τότε ο Μπλέισντελ άρπαξε την ευκαιρία και εμπνεύστηκε την ιδέα να κατασκευάζει αναπτήρες µε χαραγμένες εικόνες, που είχαν ως θέματα αεροπλάνα, αθλητικές οµάδες, κόµικς, πανεπιστήµια, στρατιωτικά εµβλήµατα κ.ά. Το 1954 για λογαριασμό της Marlboro κατασκευάστηκαν αναπτήρες µε το σήµα της, όπου και έκαναν την εμφάνιση τους στην γνωστή διαφήµιση µε τον καουµπόη.
Άλλη μία ανάδειξη ήταν η εποχή με τα γεγονότα του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Όλοι οι έτοιμοι παραγωγής έως τότε αναπτήρες Zippo χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά και μόνο, σε στρατιωτικά καταστήματα και φυλάσσονταν σαν λάφυρα από τους στρατιώτες ανά τον κόσμο. Τους αναπτήρες τους χάραζαν αλλά και τους έπαιρναν μαζί τους στην μάχη, τους πρόσεχαν σαν να ήταν ένα κομμάτι απο το σπίτι τους. Την περίοδο του πολέμου, υπήρχε έλλειψη σε μπρούτζο και γι’ αυτό οι αναπτήρες φτιάχνονταν από ατσάλι.
Το 1947 σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε ένα αυτοκίνητο που είχε προσαρμοσμένο έναν τεράστιο Zippo, το οποίο ήταν εντυπωσιακό στην όψη του, ήταν μέρος μίας διαφημιστικής καμπάνιας που γύρισε όλη την Αµερική, το οποίο έπαιρνε μέρος σε παρελάσεις, πανηγύρια, εκθέσεις κ.λπ. Το Zippo-car ήταν ιδέα του ίδιου του Μπλέισντελ, ο οποίος το εμπνεύστηκε ενθυμούμενος τα αυτοκίνητα των ηρώων της παιδικής ηλικίας. Δυστυχώς, το αυτοκίνητο αυτό εξαφανίστηκε µυστηριωδώς στη δεκαετία του ’60, όταν αποσύρθηκε για συντήρηση. Ένας άλλος επικοινωνιακός τρόπος διαφήμισης ήταν και η εμφανισή του συμμετέχοντας στις κινηματογραφικές ταινίες εκείνης της εποχής. Υπολογίζεται ότι ο Zippo τα χρόνια αυτά είχε πάρει μέρος σε τουλάχιστον 1500 ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και παραστάσεις.
Ο Τζορτζ Μπλέισντελ έφυγε απο την ζωή το 1978, όµως οι απόγονοί του συνεχίζουν να διοικούν την επιχείρησή του έως και σήµερα. Ο Zippo, εξακολουθεί να κατασκευάζετε σε µικρές θα λέγαμε µόνο διαφορές από τον αρχικό αναπτήρα, μέχρι σήμερα έχει αποκτήσει και έχει καταφέρει να έχει φανατικούς οπαδούς σε 70 περίπου χώρες, ενώ οι πωλήσεις του έχουν ξεπεράσει τα 500 εκατοµµύρια τεµάχια.
Τα τελευταία χρόνια όμως, η μείωση του αριθμού των καπνιστών επηρέασε τα οικονομικά αποτελέσματα της κατασκευάστριας εταιρείας του Zippo, που είδε τις πωλήσεις της να φτάνουν στα 12 εκατ. τεμάχια ετησίως από 18 εκατ. ετησίως, στα τέλη της δεκαετίας του ’90, προτρέποντας την έτσι να στραφεί για πρώτη φορά στην παραγωγή και παρασκευή και άλλων προϊόντων που θα έφερναν την επωνυμία Zippo, όπως ρολόγια, ρούχα και αρώματα.
